In gesprek met Martijn en Sil: 20 jaar Kunsteducatie Nederland
Vanwege ons 20-jarig jubileum blikken we terug op bijzondere momenten en mensen die ons hebben gemaakt tot wie we nu zijn. Twee mensen die hier natuurlijk niet in mogen ontbreken, zijn Martijn en Sil: de grondleggers en drijvende krachten achter Kunsteducatie Nederland. In een gesprek met hen halen we herinneringen op aan de beginjaren, belangrijke leermomenten en hun dromen voor de toekomst.
Hoe en wanneer kwamen jullie voor het eerst in contact met Kunsteducatie Nederland?
Martijn beet het spits af. “Ik deed ooit een open sollicitatie bij de Thorbecke Scholengemeenschap. Ze hadden geen vaste baan, maar wilden wel een project met mij proberen. Zo is Beat the City ontstaan, de slagwerkworkshop waar het allemaal mee begon.”
Vanaf het begin stond er volgens Martijn één ding centraal: “Wij verkopen nooit nee. Als een school iets wilde, dan regelden wij dat. Dat was de mentaliteit toendertijd. Tegenwoordig bepalen we eerst of het project echt bij ons als bedrijf past.”
Voor Sil begon het avontuur zo’n zestien jaar geleden. “Mijn eerste ervaring was een slagwerkworkshop waarbij ik mocht meekijken,” vertelt hij. “Er was direct een warme sfeer. Je kreeg veel vrijheid en vertrouwen. Zo mocht ik vrijwel meteen zelfstandig de bus meenemen naar opdrachten. Dat gevoel van vertrouwen is me echt bijgebleven.”
Zijn kennismaking kwam via een studiegenoot die hem tipte om eens te gaan kijken bij Kunsteducatie Nederland. “Ik mocht het gewoon proberen. Na mijn afstuderen als docent wilde ik niet stoppen, dus ben ik gebleven.”
Wat zijn momenten of ervaringen die jullie altijd zijn bijgebleven?
Beiden hebben ze herinneringen aan periodes van zoeken en leren. Martijn vertelt: “In 2014 zaten we echt in een zoektocht: wat willen we precies? We gingen werken met theaterproducties en mediawijsheid. Maar toen ik zelf voor een klas stond om les te geven over mediawijsheid, dacht ik: dit past niet bij mij. Ik miste de passie.”
Het werd een belangrijk inzicht: “Ik heb geleerd om dicht bij mezelf te blijven. Doe alleen wat je écht leuk vindt, dat is voor jezelf fijn en ook voor de leerlingen. Die voelen dat aan.”
Ook Sil herinnert zich een belangrijk moment. “Ik had een vaste klas op een school, elke week. Maar ik merkte dat ik daar geen energie uit haalde. Toen wist ik: ik ben iemand die wil binnenkomen, een feestje bouwen, en dan weer door naar het volgende. Structureel lesgeven past niet bij mij.”
Toch kijken ze met waardering terug op die zoektochten. “Pas achteraf snap je waarom je zocht,” zegt Martijn. “Je leert wat je kracht is, en vooral ook: dat je elkaar nodig hebt.”
Welke mensen zijn voor jullie onvergetelijk geworden?
Bij deze vraag hoeven ze niet lang na te denken. “Jules,” zegt Martijn direct. “Hij is helaas overleden, maar hij heeft ons zoveel gebracht. Hij bracht kleur in ons leven, altijd. Zo iemand vergeet je nooit.”
Sil beaamt dat: “Wie Jules was, staat precies voor waar wij als organisatie voor willen staan: kleur geven aan het leven van anderen.”
Ook andere namen komen naar voren. “Hennie Dijk heeft in de beginjaren heel veel betekend. Zij dacht altijd mee, was betrokken. Echt ondernemend vanuit het hart,” vertelt Martijn.
Wat typeert jullie samenwerking?
Martijn en Sil vullen elkaar perfect aan, blijkt uit hun verhalen. “We zijn ooit samen gaan fietsen om te bespreken: willen we dit samen doen?” zegt Martijn lachend. “We wisten: we kunnen elkaar aanvullen.”
Volgens Sil is die aanvulling nog steeds de kracht van hun samenwerking. “Iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten. Door elkaar de ruimte te geven, blijven we groeien.”
Welke kernwaarden zijn voor jullie het belangrijkste bij Kunsteducatie Nederland?
Zonder aarzelen noemen ze allebei authenticiteit als kernwaarde. “We willen dat iedereen hier zichzelf kan zijn,” zegt Martijn. “We zoeken altijd mensen die authentiek zijn, niet alleen goede workshopleiders.”
Daarnaast staat pluriformiteit hoog op hun lijstje. Sil: “We geloven in een divers team. Verschillende achtergronden, stijlen en ideeën maken ons samen sterker.”
Eentje die niet kan ontbreken is loyaliteit, vertelt Sil: “Het is niet iets wat we bewust elkaar opleggen, maar ik merk dat loyaliteit wel een waarde is binnen ons bedrijf. Niet alleen bij het team op kantoor maar ook bij de echte helden, de workshopleiders. Dat maakt me dankbaar.”
Dat team bestaat inmiddels uit een kleurrijke mix van mensen, ieder met hun eigen kracht. Zo wordt Benno door hen omschreven als authentiek, educatief en artistiek; iemand bij wie je altijd voelt dat het echt is wat hij brengt. Suzanne wordt gezien als analytisch en verbindend: zij weet ideeën niet alleen richting te geven, maar verbindt ook mensen op een natuurlijke manier. Manon wordt geprezen om haar sociale karakter en haar vermogen zich makkelijk te verplaatsen in anderen. Robin brengt structuur en overzicht in het team en houdt daarmee het grotere plaatje scherp. En Jord wordt genoemd als een verfrissende kracht, die nieuwe energie en een frisse blik meebrengt.
Over elkaar zijn ze minstens zo enthousiast.
Martijn over Sil: “Flamboyant en energiek. Hij kan zich makkelijk verbinden met mensen en brengt aanstekelijke energie.”
Sil over Martijn: “Een gevoelsmens. Hij ziet mensen echt, en durft zich kwetsbaar op te stellen. Dat maakt hem juist sterk.”
Wat wensen jullie Kunsteducatie Nederland voor de komende jaren?
Beide heren hebben eenzelfde wens: trouw blijven aan jezelf. “Blijf dicht bij wie je bent en wat je belangrijk vindt,” zegt Martijn.
Sil vult aan: “Zolang we ruimte blijven maken voor authenticiteit, kunnen we nog heel veel mooie dingen bereiken.”
Wij zijn ontzettend trots op de reis die we samen hebben gemaakt – en kijken uit naar de komende twintig jaar vol kunst, cultuur en nieuwe ontmoetingen.